ఎందుకో?

సూర్యకాంతికి విచ్చుకుని కమలం తెలుపుతుంది తనలోని ప్రేమను
అంతే  కాని అది మధ్యాహ్నం వరకు వేచి ఉండదు...
చందమామను చూసి విప్పారే కలువం రాత్రంతా మేల్కొనిఉండదు.
మేఘాలతో బరువెక్కిన ఆకాశం వర్షిస్తుందే కానీ ధరణి పిలుపుకై వేచిఉండదు.
సాగరకెరటం అల అయి తీరంతో చేరి తిరిగి వెళ్ళకమానదు.
ఇలా....
ప్రకృతిలో లేని స్వార్థము, నిర్మొహమాటము కేవలము మనుషుల్లో మాత్రం ఎందుకో?
తన అనుకున్నవారు తమకే సొంతం కావాలని కోరుకోవడం ఎందుకో?
తమలోని భావావేశాలను చెప్పడానికి  స్త్రీ, పురుషులు
అంటూ నిర్మొహమాట తారతమ్యాలెందుకో?
సహజసిధ్ధమైన కార్యాలకి ఇన్ని కట్టుదిట్టాలెందుకో?
ప్రకృతితో పాటుగా సృష్టించబడిన మనలో
ఇన్ని నియమనిబంధనలతో కూడిన బంధాలెందుకో?

అబ్బో!! సిగ్గెక్కువే:)

ఏమికాను?

ఆహారమైపోవ నే శిభిని కాను
కవచకుండలాలివ్వ కర్ణున్ని కాను
నేలనివ్వ నేను బలిచక్రవర్తిని కాను

నా మదిలో చోటివ్వడం తప్ప
ఆనందింపచేసే ప్రయత్నం తప్ప
స్నేహానికి ప్రాణం ఇవ్వడం తప్ప

ధీరుడిలా కండల్ని చూప లేను
మేటి హీరోనై మెప్పించనూ లేను
మాటలతో నేను మురిపించ లేను

పదాలని అటువిటు కూర్చడం తప్ప
చిరునవ్వునై విరబూయాలనే తప్ప
మీతో ఇలా పంచుకోవలనే ఆశ తప్ప