Saturday, November 3, 2012

అవసరం

నా శ్వాసకి తన ప్రేమే ప్రాణం
ప్రేమించడమే నాకొక శాపం..
నాలో దాగిన ఆమే దానికి కారణం!
దూరమైపోదు అలాగని దగ్గరగారాదు
ప్రతి క్షణం దగ్గరున్నట్లుంటుంది..
కాని అందనంత దూరాన్న ఎందుకనో ఉంది!
బహుశా నాతో ఆటలాడుకుంటుందో
లేక నేనంటే నమ్మకమే లేకుందో..
నేను తనని మనస్ఫూర్తిగా ప్రేమించానని
ఆమెతెలుసుకునే లోపు నా ఊపిరే ఆగిపోతుంది.

10 comments:

  1. ప్రేమలో పడ్డారా? అప్పుడే ఇంత విరహమా:-)

    ReplyDelete
  2. ledu ledu Aniketh...
    tondarlone kalustundi ninnu...:)

    lovely feel...
    congrats...

    ReplyDelete
  3. శాపమేం కాదులేండి, అనుభవాన్ని ఫీల్ అవండి,.అదో ఆనందం.....హ,హ..

    ReplyDelete
  4. manchi viraha kavita...baagundi aniket gaaroo!...
    baagaa vraasaaru...@sri

    ReplyDelete
  5. What happened aniketh, r u ok?:)

    ReplyDelete
  6. "నీ కోసమే ఈ అన్వేషణ...నీ ధ్యాసలో ఈ ఆలాపన...ఎడబాటు రేపిన విరహ వేదన ...నరకయాతన....కాలమే దీపమై దారిచూపునా" అన్న పాట గుర్తొచ్చింది మీ కవిత చదువుతుంటే...
    మీ విరహగీతంలో మంచి ఫీల్ ఉంది అనికేత్ గారు......కాలమే దీపమై దారి చూపిస్తుంది :)

    ReplyDelete
  7. వేదనాభరితమైనా భావంలో బలముంది...నైస్

    ReplyDelete
  8. భాధతోకూడిన భావంబాగుంది.

    ReplyDelete
  9. vedanalone....asalu prema vuntundandi...nice.

    ReplyDelete